Romancing the stone

16 maart 2018 - Rauland, Noorwegen

Vanuit ons huisje zijn aan de overkant van het meer bergen te zien van ongeveer 1000-1200 meter. Op een daarvan blijkt een steen te staan waar Rikus in de zomer ooit is opgeklommen. Dat is vandaag de ultime uitdaging geworden: deze steen in de winter te bereiken. Eerst afdalen langs de boerderij met de lama’s en dan over het stijf bevroren meer naar de overkant. Er was gelukkig ook weer een lading nieuwe sneeuw gevallen, dus dat maakte het extra zwaar. Een bleek zonnetje probeerde door de mist heen te komen. Het was een heftige klim, zonder spoor vrij steil omhoog en in elke pas waaide een vies dun windje die de losse sneeuw over de vlakte joeg. We pauzeerden dan ook maar kort en hup weer verder. Vanaf een plateau leek de steen nog heel ver weg te liggen en ik had het eigenlijk wel gehad met die steen. Maar hup we gingen verder en toen bleek het toch ineens heel dichtbij te zijn. Het was ijskoud boven en vooral in het eerste deel van de afdaling leek het wel of we op poolexpeditie waren. Maar weer verder in het dal en in de zon waren de koude handen, tenen en gezichten weer snel op temperatuur, temeer daar we een lekker tempo hadden in de afdaling. Kortom een fraaie afsluiting van de wandeltochten!

Foto’s

2 Reacties

  1. Marijke Melsert:
    16 maart 2018
    Respect!
  2. Hanneke van Midlum:
    16 maart 2018
    Dat was een stoere dag, Renée!