Tolk

Vandaag kreeg ik de zus van Dana mee als tolk. Ze is nogal onzeker over haar Engels, maar naar mijn idee ging het prima. Toch kwam op een gegeven moment haar moeder met een ‘Engels’ sprekende collega. Maar deze begreep de ballen van het proces, dus daar schoten we niet veel mee op en Lilit (de nieuwe tolk voor 1 dag) en opa en ik kwamen er met z’n drieën ook wel uit. Dus die heeft het hazepad gekozen.

Met oma en Google translate ook een gesprek gevoerd over het maken van perzikken jam. Die is nogal lekker en ik denk er over om mijn nieuw gekregen laarzen vol met perziken mee naar Nederland te nemen. Kosten maar een drol hier. Maar nu lijkt het erop dat we met elkaar hier jam gaan maken. Gaan we beleven. Vooralsnog worden er abrikozenpitten gebroken en de kern daarvan, die lijkt op een amandel opgegeten! Volgens mij zit daar blauwzuur is en is dat gevaarlijk, maar de Armeense abrikozen, de beste in de wereld, hebben daar zeker geen last van. Hier eten ze het als snack. Het wordt zelfs door dokters geadviseerd bij kanker.