Augurkensoep

In mijn kamer begon het toch wel wat raar te ruiken tot ik in de gaten kreeg dat er nog steeds een stuk kaas uit Nederland in een zakje lag! Dat maar even in de koelkast gelegd. Vandaag stond er een fietstocht langs de Mazurische meren op het programma. Het is me weer gelukt om de fietstocht in tegengestelde richting te rijden. Er gaat in het begin van de beschrijving toch iets hardnekkig mis. Maar goed, we hebben verder genoten van 11 meren en 6 begraafplaatsen uit de tijd van de eerste wereldoorlog. Toen hoorde dit stuk Polen nog bij Pruisen en op de graven worden Duitse soldaten geëerd. Verder zag je hier en daar nog wel Pruisische invloeden, maar ook grote Russische staatsbedrijven. Het is toch wel veel rommelen geweest met die Poolse grens. Ook vandaag was het weer ons meer dan goed gezind. We vertrokken zonder wind en het ging pas waaien toen we de wind in de rug hadden. Ook de wegen zijn veel beter onderhouden en meer geasfalteerd dan vorige jaren. Het was voor mij heel speciaal om nu de verantwoordelijke te zijn voor bv. het klaar zetten van de fietsen en het fietsenreparatiesetje bij elkaar te zoeken enzo. Om maar te zwijgen van het lezen van de route. Bij het avondeten hadden we dan uiteindelijk Halina’s toppertje: augurkensoep. Klinkt vreemd maar is een echte Poolse lekkernij. Als toetje vandaag Berlinerbollen, zonder berliner maar dan met kersenprutje vulling.