5 mei

5 mei

Gisteren maakten we onder andere feta. Maar voor het zover was moesten de vormen eerst grondig worden gereinigd. De gaatjes zaten bijna allemaal dicht met restjes kaas van tig vorige keren. Met een vork met krom gebogen punt hebben we alle gaatjes doorgeprikt. (200 gaatjes per vorm, minimaal 75 vormpjes).

Vandaag heb ik kennis gemaakt met de Iso mensen. Ook mijn kennis van het Frans mag wel eens worden opgepoetst, maar ik kon ze wel volgen. Het hele certificeringsproces is buiten mij om gegaan, zal ik morgen wel horen.Tijdens het werken wordt mij keurig gevraagd of iets wil, thee met Tunesische koekjes ofzo en dan voel ik me ongemakkelijk dat ik de enige ben die iets krijgt. Heb mijn koekjes dan maar gedeeld.

In de middag waren we op tijd klaar en toen bedacht ik dat ik wel even koffie kon vragen voor iedereen. Waarom dat werd gevraagd. Nou gewoon omdat het aardig is! Nou ja iedereen werd voor soort overleg uitgenodigd en ik mocht als eerste zeggen wat ik van de jongens vond! Vrij positief en dat werd gewaardeerd. Daarna ging het gesprek nog verder en verder en kan ik er geen touw meer aan vast knopen. Ging onder andere over de taakverdeling in de kaasmakerij. Iedereen kreeg een blikje drinken, waar dan niemand gebruik van ging maken. De jongens verdienen trouwens nog geen 200 euro in de maand.

Het dorpje waar ik verblijf nodigt niet echt uit voor een wandeling. Armoedig, veel onafgebouwde huizen, veel jeugd op straat en enorm veel rommel. Ik dacht nog even in het voorbijrijden: wat een mooie blauwe bloemen, en zo groot. Maar bleken stukken plastic in de boom.