Dinsdag

Om kwart voor vijf riep Ganaa al. En ze had ook nog een schilderij voor me. Dat was wel erg groot om mee te nemen naar het vliegtuig, maar geen punt. We halen het gewoon uit de lijst en rollen het op. Vond het wel een mooi schilderij, dus vooruit maar weer. Met een propvolle trein naar Ulaanbaatar. Er zat ook nog een soort waarzegster naast me. Die schudde wat kiezelsteentjes heen en weer en dat lag dan in een bepaald patroon en daar deed ze dan van alles mee.

Inmiddels stierf ik van de honger, want nog geen ontbijt. Maar eerst met de bus en de taxi naar het ministerie van handel ofzoiets. Daar ontmoetten we de projectofficer en hebben het geheel even doorgenomen. Iedereen was zeer tevreden, dat is mooi.

Toen een beste Donner kebab genuttigd. Man dat is gewoon hemels!

Daarna weer in de taxi om de kennis van Tuya te ontmoeten. Zij schreef het mongoolse woordenboekje en had mij gevraagd iets uit mongolie voor haar mee te nemen. Daarna onmoeten we Anujin op haar werk. Haar manager en nog wat lui wilde van mij wel eens weten wat de kansen voor Mongolie zijn op d Europese kaasmarkt.

Great challenge heb ik gezegd! En nu zit ik in een hostel, ga effe slapen en eerst voor het eerst deze reis gedoucht!