Maandag

27 juni 2017 - Bulag, Mongolië

Vandaag voor her eerst kaasmaken. Anna en ik lopend naar de factory, waar Bekal al bezig was. Om 9 uur kwamen er inderdaad 3 boertjes op de brommer of met de auto om hun melk af te leveren. Er was ook 7 liter geitenmelk bij, die hebben we maar omgezet in verse kaas.

De aanvang temperatuur was wel 38 graden dus moest eerst worden teruggekoeld.

Blijkt dat tijdens het vullen met koud water de verwarming van de ketel ook nog aanstond! Dus toen was het koude watre ook al op. Warm water is sowieso niet voorradig. Een waterketel moet overwerk verrichten.

Uiteindelijk na een uur kon er zuursel, stremzel en salpeter bij en daarna konden we met de warmwatervoorziening aan de slag. Er is een soort reservoir dat ka verwarmen. Helemaal schoon gemaakt, maar toen we na het snijden, wat wonder boven wonder goed lukte,  water nodig hadden bleek dat er in het kraangat veel verontreiniging te zitten. Dan maar weer de waterketel. Het nawarmwn en roeren duurde dan ook 1,5 uur. Beetje lang. Voor het afvullen moesten we uiteindelijk toch gebruik maken va een vergiet en kaasdoek.

Helemaalrots dat er uiteindelijk 4 kilo's twee halve en een brood van ongeveer 6 kilo stonden.

Wij gaan lunchen ban Gana en daarna afscheid genomen van tolk Anna. Zit nu dus even zonder tolk.

Ik had wat kleine aanbevelingen en die ginge we maar meteen kopen bij de plaatselijke bazaar.

Wat cement om tegels vast te zetten, vloerzeil? Een vloerwisser en nog wat schoonmaakgerei.

Toen zouden we van de wei nog ricotta maken, buiten op een vuur. Toen het vuur eenmaal goed brandde gingen wat mannetjes ineens de naastgelegen schuur  ontruimen. En een stof dat dat gaf.

De kaasjes in de kaasmakerij komen wel al verdacht veel omhoog! Ik houd mijn hart vast.

Wel grappig nu met de Mongoolse vrouwenvia schriftje en gebaren te communiceren.

Geeft ook nogal eens verwarring. Ik was met Bekal en Cholpon over na het ricotta maken en ik dacht dat we naar de ger zouden gaan. We liepn naar de verkiezingsgebouwen waar Radnaa nog bezig was, dus die kon ons niet terugbrengen. Toen begreep ik dat Bekal en ik dan maar terug gingen lopen. Gingen we ineens een meisje (dochter?) ophalen. Ok moet kunnen. Waren we bij de campus, stapten alleen die dochter Enkhjin en ik uit. En de hele campus was verlaten en alle deuren op slot! Enkhjin bellen met dees of gene en na een minuut of wat kwamen er wat sleutels boven water. We kondenn dus in de ger. Gebaren van zwemmen zijn vrij internationaal, dus dat hebben we dan maar gedaan. Maar er was nog steeds gee eten op de plank, eeoch ook de gebaren voor eten werden begrepen. Er was nog een kliekje, het houtvuur dus maar aangemaakt en het eten opgewarmd. Ik had ook nog water uit de put geschept voor thee maar het enige dat we konden vinden was koffiecreamer. Smaakt ook best met heet water hoor!

Zitten we net aan de warme prak, komt de kudde paarden ineens op de campus. Moet niet mogen want is omheind. Maar toch. Ik snel iets voor de ingang van de kas gezet, daar zijn net jonge plantjes geplant. Zou zonde zijn als die omver gelopen werden. Scharrelt er ook nog een hond rond. Wij zijn maar even in de ger een potje gaan mens erger je nieten. Doet het ook goed internationaal.

Foto’s

2 Reacties

  1. FriBi:
    27 juni 2017
    Zo Renee, het is wel steeds aanpassen daar, vooral de hygiene zo te lezen. Maar de kazen gaan vast lukken, hooguit wat hoog;)
    Succes!
  2. Annemiek:
    27 juni 2017
    tja, niet erg professioneel..... geen Buurackers dus!
    Het is wel erg aanpassen, onthaasten en zeer flexibel zijn, zo te lezen!
    Maar leuk, dat mens-erger-je-nieten! Daar heb je ook geduld, maar geen taal bij nodig.
    Zet 'm op Renee..... ben benieuwd of er een soort routing in komt.