Nou moe

Wat een dag.

Eerst moest ik nog aan wat geld zien te komen want ik moet de taxi naar Iganga zelf voorschieten. De Barclays Bank rekende mij teveel provisie ( 8 euro) en bij de andere 2 banken kreeg ik geen service. Het zal toch niet. Het kantoor van de Stanbic Bank, waar ik vorige keer gewoon 2000.000 shilling kreeg was al gesloten. Dus deze ochtend ik erheen. Staat er een rij van hier tot Tokyo. En om 10 uur moest ik paraat zijn om opgehaald te worden voor de inwijding van Paul als Pastor bij de Presbyteriaanse kerk. Toch maar in de rij gaan staan tot ik in de gaten had dat het bij de verkeerde bank was! Bij de Stanbic bank kreeg ik gelukkig gewoon weer mijn geld.

Toen zat ik om kwart voor tien in mijn zondagse kleedje gereed om opgehaald te worden. Kwart over tien nog geen Jeroen. Ik bellen met mijn Nederlandse telefoon, want de Ugandese had ik al in bewaring gegeven bij de receptie. Nee hoor hij kwam er zo aan even nog wat zaken regelen!

Toch waren we om 11 uur nog ruim op tijd voor de ceremonie. Ongemakkelijk vond ik het soms, niet geheel mijn ding maar wel leuk om mee te maken. Vooral het gedeelde dat de koren gingen zingen. 
We bleken in de avond nog een barbecue te hebben, maar het varken moest nog worden geslacht! Echt waar. Dus dat wilde ik ook wel meemaken. Wat een belevenis. En je gelooft het niet ’s avonds kregen we twee halve varkens mee naar de bbq met vel en al.Die moesten dus nog worden uitgebeend. Nou uitgebeend is het woord niet. Gewoon in stukken gehakt met een bot mes. En sta ik daar een half varken te vliezen. Het vlees was niet echt lekker. Want niet goed verwerkt.

Hartelijk afscheid genomen van iedereen, mooie presentjes gekregen en op naar de volgende halte.

O nee morgen nog wel met een gids naar de heuvel hier achter het dorp. En dan met de taxi naar Iganga.