5 november

Vanochtend opgehaald door Patrick en nog verder de bushbush ingebracht naar Luukas Farmers Association. Ik was aangenaam verrast door wat ze al hadden. Een keurig wit gebouwtje met een apotheek voor koeien, een vergaderzaaltje en een ruimte waar een koeling stond voor 2000 liter, een filter voor de melk en zelfs een pomp om alles over te pompen.

Het pasteuriseren gebeurde even verderop onder een boom op een vuurtje. Maar hier doen ze dat dan weer au bain-marie. Blijven de eiwitten beter intact en is ook hygiënischer want de melkbus is gesloten.

Mijn taak hier blijkt meer adviserend te zijn in de zin van praten over in plaats van voordoen.

Dat trekt een grote wissel op mijn Engels! En hun Engels is af en toe moeilijk te volgen.

We hebben een ‘internetcafe’ geregeld waar ik misschien vanmiddag even op internet kan. Voor de rest ben ik de hele middag vrij. 

Dat is ook een hele uitdaging, zonder plattegrond van de buurt en zonder internet en zonder boeken. Alleen is er nog een breiwerk en een paar afleveringen Netflix.

Eerst nog bij een mevrouw langs gegaaan waar een trap naaimachine voor de winkel stond. Precies wat we nodig hebben om van kaasdoeken een zak te naaien om verse kaas in uit te laten lekken. Voor omgerekend 50 cent is de klus geklaard.

Uiteindelijk lukte het ook om even verbinding met internet te hebben. Mijn mopje even gebeld en boeken uitgezocht, maar nog vergeten te downloaden. Dat is dan weer voor morgen.

Door het dorpje gelopen, maar dan loop je ook niet echt op je gemak. De kinderen roepen me Mgunzu en zwaaien enzo. Ik voel me erg bekeken. Voel me ook niet vrij om met verrekijker naar de bomen verderop te lopen, waar het stikt van de reigers en andere grappige vogels die ik graag van dichterbij had willen zien.

’s Avonds patat gegeten!