Ommetje

Na een geslaagde kaasmaakdag leek het me een goed idee om eens een ommetje te maken. Dat klinkt eenvoudiger gezegd dan gedaan. Het huis lijkt wel een vesting. Dus als je er eenmaal uit bent wie garandeert dat je weer terug binnenkomt. Via Translate een en ander geregeld. De kinderen die hier wonen blijken thuis te zijn en kunnen de deur eventueel voor me openen. Ik heb me lelijk verkeken op het weer hier. Het regent eigenlijk vrij constant. Dus verkeerde kleerkeuze ingepakt. Maar gelukkig wel een paraplu. Dus eerst een stukje bergop gelopen, tot het pad dood liep en daarna naar het dorp op zoek naar een T-shirt met lange mouwen. Dat was onbegonnen werk. Voor dit noodgeval wil ik best concessies doen maar wat hier in de winkels hangt daar wil je je moeder nog niet in laten lopen. 
Ik heb trouwens al 2 keer een auto zien rijden die eerst van Nederlandse bedrijven is geweest. De belettering zat er nog op!

En dan nog even over het eten: het is verschrikkelijk. Bij elke maaltijd komkommer en tomaten, aangevuld met knakworst of soort ravioli met hele kleine gehaktballetjes. Ook het ontbijt en de lunch zijn niet om over naar huis te schrijven en ik kan bijna geen zandkoeken meer zien. Heb daarom vanmiddag in het dorp maar wat kersen en chips gekocht. Kom ik de avond wel mee door