Woensdag

Had bedacht om een rustige dag te doen toen Mieke appte of ik nog een berg ging beklimmen. Het was namelijk schitterend weer. Was wel een goed idee maar pakte minder goed uit. Voordat ik een plan had was het al 9 uur. Ik zou naar Mt. Mitake gaan. In het noordwesten van Tokyo. Anderhalf uur met de trein. Dwz als je de sneltrein neemt maar daar ging het al mis. Ik zat in de stoptrein. De hele reis had wel een groot Railaway gehalte. Het was mooi om te zien dat Tokyo langzaam maar zeker verandert in een rommelige stad met laagbouw en steeds meer natuur. Vooral het laatste deel was prachtig. Na 3 x overstappen moest ik ook nog met een bus naar een kabelbaan en ik dacht dat het naar beneden lopen van het kabelbaantraject de ultieme wandeling zou zijn, zoals op de site stond en zoals Mieke het omschreef. Eerst nog omhoog gewandeld naar een prachtige shrine en daarachter begon het pas echt mooi te worden, maar door tijdgebrek en het feit dat de bewegwijzering alleen nog maar in het Japans was ben ik maar aan de tocht naar beneden begonnen. Dat bleek een megasteil geasfalteerd pad te zijn langs 823 heeele dikke soort grove eiken. Enhet aantal klopt, niet dat ik ze heb geteld maar ze waren genummerd! 
Uurtje te laat  inhet ziekenhuis, waar Mieke al klaar zat met bakkie en heerlijk  chocoladebroodje. 
Blijkt dat ze vrijdag al om 8.30 naar huis mag, nou dan kan je volgens mij net zo goed donderdagavond al gaan. Scheelt toch weer even 8000 yen.